Wat is het toch heerlijk he. In stilte te zitten en te ontspannen. Als ik verdriet of vragen heb, of ik wil inzichten hebben, hoef ik maar naar mijn muur te kijken en de plaatjes en antwoorden komen mij tegemoet.
Ik zie ze gewoon letterlijk voor me op dat moment.
Ik heb een soort van pleistermuur, er zit structuurbehang onder en er is later overheen geschilderd. Maar ik ben zo dankbaar voor deze muur. Ik noem hem de muur naar wonderen.
Heerlijk die momenten van stilte en dat je gewoon geholpen wordt door de bron.
Het is geweldig en ik ben ontzettend dankbaar dat ik deze tot mijn beschikking heb en ermee kan verbinden.
