Ik weet niet waar heen en waar ik moet gaan.
Steeds maar lopen en ook niet wetend waar vandaan.

Ik weet niet waar heen ik moet gaan.
Ik blijf maar steeds zoeken in dit loze bestaan.

Veel pijn en onzekerheden in mijn lijf.
Mijn gedachtes daar raak ik door verstijfd.

Ik blijf stil staan…

Maar ik trotseer de pijn en versla het als mijn eigen draak!
Ik mag gaan staan jij rare snaak!

Zoek naar het licht die je ziet.
Het hart van binnen mijn lief.

Daar zit al je antwoorden in mijn lieve schat.
Wandel maar door het bos naar de open plek door dat gat.

Daar mag je zijn met je pracht en praal.
Daar mag je stralen zo veel mogelijk als jij kan allemaal.

Ik voel de plek nader tot me komen
Ik ben er zelf zonder rede naar toe gelopen.

Zo gemakkelijk en snel zonder weerstand
Ben ik nu op deze open plek beland.

Helemaal zelf gedaan en dat zonder hulp.
Ik mag trots zijn op mezelf en ben uit mijn schulp.

Het voelt fijn op deze open plek.
Hier ben ik mezelf, in verbinding, in het licht op mijn geluksstek.

Mijn plek hier in het nieuwe bestaan.
Hier kom ik vandaan!